Punkt biwalentny głównym parametrem podczas doboru mocy powietrznej pompy ciepła

Punkt biwalentny głównym parametrem podczas doboru mocy powietrznej pompy ciepła

O doborze mocy pompy ciepła decyduje nie tylko zapotrzebowanie cieplne budynku, ale i takie następujące czynniki, jak: powierzchnia domu, liczba domowników, czy charakterystyka temperaturowa okolicy. Moc pompy ciepła powietrznej dobierana jest bowiem tak, aby w 100 proc. pokrywała zapotrzebowanie na ciepło do pewnej temperatury powietrza zewnętrznego (np. -7°C), przy której jej sprawność jest jeszcze dla inwestora opłacalna. Jeżeli przy minimalnej temperaturze obliczeniowej (dla naszego kraju są to w zależności od jednej z pięciu stref klimatycznych, wartości w zakresie od -16°C do -24°C), moc grzewcza pompy ciepła jest niższa niż zapotrzebowanie cieplne budynku, to niezbędne jest zastosowanie dodatkowego źródła ciepła.

Zalecane punkty biwalencji (źródło www.poradnik.sunage.pl):

Tak więc, głównym parametrem podczas doboru mocy powietrznej pompy ciepła jest punkt biwalentny, czyli temperatura, przy której załącza się dodatkowe, szczytowe źródło ciepła (grzałka elektryczna, kocioł gazowy czy olejowy), które może być również traktowane jako zabezpieczenie na wypadek awarii pompy ciepła. Znając zatem charakterystykę mocy grzewczej pompy i zapotrzebowanie domu na ciepło, możliwe jest wyznaczenie punktu biwalentnego, będącego graniczną temperaturą, do której pompa ciepła powietrzna pracuje samodzielnie. W przeciwieństwie bowiem do gruntowych pomp ciepła, wydajność grzewcza pompy ciepła typu powietrze/woda zmienia się w zależności od temperatury powietrza zewnętrznego (im jest ona niższa, tym mniejsza moc grzewcza urządzenia).

Jak już wiemy, pompa ciepła nie powinna mieć mocy większej, niż wynika z obliczeń, przy czym lepiej gdy jest ona nieco mniejsza, dlaczego? Ponieważ obliczenia te wykonywane są dla warunków ekstremalnych, czyli temperatury najniższej w danej strefie klimatycznej. Przykładowo, w trzeciej strefie klimatycznej, w centralnej części Polski projektowa temperatura (temperatura, dla której liczone jest zapotrzebowanie budynku) wynosi -20°C. Przy czym występuje ona nie dłużej niż kilka godzin w roku. Natomiast przez znaczną część sezonu grzewczego temperatura jest wyższa, a więc straty ciepła i wynikające z nich zapotrzebowanie na moc – mniejsze. Z tego też powodu zdecydowanie lepiej jest rozważyć dobranie urządzenia o mniejszej mocy i wspomagać jego pracę w okresie największych mrozów np. grzałką elektryczną (ilość dostarczonej przez nią w ciągu roku energii wynosi tylko ok. 5-10 proc. całej energii dostarczonej przez pompę ciepła). Ponadto, dobrym rozwiązaniem będzie również dodatkowe ogrzewanie domu kominkiem lub zainstalowanie kotła grzewczego włączającego się automatycznie, gdy praca pompy przestaje wystarczać.